Może dla
wielu z nas piłka to zwykły sport ,nieniosący korzyści,lecz dla niektórych football
to wszystko co mają i kochają . A drużyna staje się jak rodzina ,która zawsze
jest przy nasi będzie na dobre i złe ,to z nią przeżywamy piękne chwile takie jak zwycięstwa
,ale i również jako zespół przyjmuje się porażkę .
Turniej
junior cup to jeden z największych turniej w całej Angli wyłącznie dla
dziewczyn ze wszystkich szkół w całym kraju ,które mażą by znaleźć się w finale
. Jednak czasem te marzenia mogą rozsypać się w jednej sekundzie jak domek z
kart . Pewnie nikt z was nie wie jak to jest stać już na murawie boiska i
czekać na pierwszy gwizdek sędziego ,który ma wszystko rozpocząć a tu dostaje się wiadomość ,że osoba którą się
tak bardzo kocha ma wypadek . W jednej minucie musimy podjąć decyzję , taką
nawet jeśli przez nią poświęcimy wszystko na co tak długo się pracowało . „Już za minutę rozpocznie się finał między
gimnazjum Halley’a a akademią Neptuna .Te drużyny szły łeb ,w łeb przez cały
turniej a zatem kto weźmie w dłonie puchar , kiedy przebrzmi ostatni gwizdek sędziego
?” Poznajcie piętnastoletnią Snooki , miała ona wielki ambicje , chęć i
zapał do walki o zwycięstwo . Jednak to wszystko prysło niczym sen i zamieniło
się w koszmar . Jej największym fanem
,który był zawsze przy niej ,był jej młodszy brat Axel .Chłopiec miał cztery
latka ,co dzień wyczekiwał tego momentu kiedy pójdzie na stadion by podziwiać
swoją siostrę ja gra przeciw zawodniczką z akademii . Dziewczyna wyszła z domu
godzinę przed rozpoczęciem finału , gdyż jako zawodnik musiała być już wcześniej
na stadionie . Ten dzień był piękny słońce świeciło na błękitnym niebie wydawało
się,że już nic nie może się złego wydarzyć . Chwilę później Axel wraz z
opiekunką wyszedł z domu by udać się na stadion . Chłopcem zajmowała się Diana , która była córką przyjaciół rodziny .
Pracę tę zaoferował jej ojciec Snooki oraz czterolatka ,gdyż on i żona
pracowali od bladego świtu do późnego wieczora . Kobieta rozmawiała przez telefon
. Axel szedł za nią w tyle trzymając w ręku piłkę ,jednak ona wypadła mu z ręki
i poturlała się w stronę jezdni . Chłopczyk pobiegł za nią nie zdając obie
sprawy jak bardzo jest to niebezpieczne . Nagle z zakrętu wyjechał rozpędzony samochód
,niestety nie zdążył on wyhamować i potrącił Axela . Kiedy Diana się odwróciła
był już zapóźni chłopiec leżał w kałuży krwi . Kiedy wiadomość doszła do Snooki
od razu rzuciła wszystko rezygnując ze swoich marzeń i udała się natychmiast do
szpitala .Od zdarzenia minął prawie rok dokładnie dziesięć miesięcy , od tego
czasu chłopczyk leży w śpiączce ,a piętnastolatka przy jego łóżku spędza każda
wolną chwilę . Od tamtego zdarzenia Snooki przyrzekła ,że już nigdy nie zagra w
piłkę . Ale czy to się zmieni ?
_________________________________________________________________
A więc jest
i prolog , może i nie najlepszy ,ale ja ich nie lubię pisać wolę rozdziały w
,których mam większe możliwości . Jak zauważyliście historia jest podobna do
tej ,którą możecie znać z Inazumy Eleven ,ale do dzięki niej przyszedł mi
pomysł na tego bloga. Oczywiście to nie oznacza,że zawieszam bloga „Dziedzictwo
Amy „ tam rozdział zostanie dodany w piątek . :D
O mój Boże dziewczyno!
OdpowiedzUsuńTo jest lepsze niż myślałam! Musisz kontynuować! Po prostu musisz! Shadowsowa chce więcej^^Szczerze, to możesz już pisać pierwszy rozdział;]
Pozdrawiam i weny:P
Podpisano: Lady Sith.
dziękuję . :* to tylko prolog . xd pierwszy rozdział dodam w sobotę bo pierwsze muszę napisać VII na "Dziedzictwo Amy " :*
Usuńno, no ;]
OdpowiedzUsuńSkąd ja znam tą Historię czekaj niech sobie przypomnę :p
Wspaniały prolog, wyszedł świetnie :*
Już się nie mogę doczekać pierwszego rozdziału :D
Hah i pomyśleć że jeszcze niedawno nie lubiłaś Inazumy XD :D
Powodzenia w prowadzeniu obu blogów :*
Weny życzę :*
dziękuję :* no to fakt jeszcze wczorj rano nie myślałam o tym ,że będę ją oglądać a co dopiero pisać bloga podobnego do Inazumy . :D
UsuńTo jest genialne!!!
OdpowiedzUsuńWzruszył mnie ten prolog:D
Nie wiem kompletnie co to jest ta Inazuma to się przyznam więc nie znam tej historii.
Nie moge się już doczekać I rozdziału;**
dziękuję . :D ja do nie dawna też nie znałam Inazumy . :D . nie długo się pojawi . xd
UsuńCudo po prostu cudo.A ta piosenka jest świetna<3Jestem ciekawa co będzie dalej,szkoda mi Axela.Wierzę,że może kiedyś się wybudzi;3Ja cię podziwiam jesteś w I klasie liceum a masz czas na pisanie dwóch blogów,ja pewnie bym nie wyrobiła.Powodzenia i dużo weny
OdpowiedzUsuńdziękuję . :D wiem piosenka jest genialna wczoraj ją znalazłam i na okrągło ją słucham . ^^ zobaczysz co będzie dalej z Axelem . xd ja nie chodzę do liceum tylko technikum :) jakoś da się to pogodzić . :p
UsuńHmmm...świetny prolog.;3
OdpowiedzUsuńAczkolwiek widzę małe błędy, ale to szczegóły.:3
Niech wena będzie z Tobą.;)
Pozdrawiam.:3
PS Wyczekuje I rozdziału.:]
dziękuję . :* wiem ,ale błędy zdarzają się każdemu . xd rozdział pierwszy powinien pojawić się w piątek .:D
UsuńMasz talent zarówno do pisania odcinków jak i prologów. Czekam na rozdział numer 1. Mam nadzieje że szybko sie pojawi.
OdpowiedzUsuńdziękuję . :D ja prologów nie lubię pisać bo wychodzą mi tak nijak .:p z resztą są krótkie ... xd być może I rozdział pojawi się jeszcze dziś . ;)
Usuń